Pierwsze nitki za płoty ;-)

Cudowny niedzielny wieczór... zaszalałam :) Włączyłam maszynę i tak powstały moje pierwsze ''twory'' maszynowe. Nie zawsze się mnie słucha... i nie każdy materiał się chce równo szyć :) Wygięłam też już jedną igłę, a ile razy nawlekałam nitkę... cała przygoda :) Większość z Was na pewno w tym czasie uszyłaby cały arsenał :) Ja świetnie się bawiłam, mam ogromną satysfakcję i planuję polepszyć się w tej dziedzinie oczywiście najlepiej przez praktykę. Pocięłam już jeden obrus, bo materiałów w domu brak :) Moje dzieci jak te sroki zbierają wszelkie nitki, guziki i skrawki materiału :) Tylko tato się dziwi... co te kobiety w tym widzą i skąd czerpią taką radochę? Na szczęście Justyna Kowalczyk, piłkarze ręczni i skoczkowie narciarscy umilają mu wieczory :)

A więc - oto moje pierwsze kanciate serduszko:

 

i jego miejsce docelowe... sypialnia :)

A tu ekotorba w wersji mini (wielkość na mały zeszyt) wiadomo dla kogo:

Taki wiosenny krzywulec :)

Mam już kolejne zamówienie - wyzwanie: ekotorba dla Julci :)

żeby wszystkie dziewczyny mogły chodzić z torebkami na zakupy ;)

Sama radość :)

Pozdrawiam poniedziałkowo M.